De datum van 1 juli 2013 is ruim gepasseerd, maar ik heb nog steeds geen baan. Ook niet via het UWV. De ‘beloofde’ vacatures die zouden gemaild worden, bleven uit. Ik besloot het over een andere boeg te gooien en de balans op te maken: waar zou ik willen werken en waar zou ik gelukkig van kunnen worden?
Ooit, in een grijs verleden, wilde ik voor een organisatie als het JAC in Vlaanderen werken. Een stichting die zich inzet voor jongeren. Een beetje te vergelijken met Bureau HALT in Nederland.
Een paar weken geleden wilde ik me laten omscholen via Prisma, een stichting voor mensen met een verstandelijke beperking. Ik kreeg echter geen toestemming van het UWV: geen geld voor. Zucht. Dan zou je toch denken: ik bied zelf aan om iets totaal anders te gaan doen, zodat ik sneller weer aan werk kan komen, maar helaas.
Lijdzaam toekijken en zitten wachten tot er iets voorbij komt, dat is niet aan mij besteed. Dus bedacht ik nieuwe wegen die ik zou kunnen gaan bewandelen. Eén daarvan was de opzet van een Facebookpagina.
Ik kreeg heel veel positieve reacties van vrienden en bekenden en al snel had ik genoeg volgers om mijn pagina een eigen naam te geven: Help Asja Aan een baan. Mijn idee was – en is eigenlijk nog steeds – om via dit platform mijzelf in de kijker te zetten door interessante artikelen te posten en mijn lezers op de hoogte te houden van mijn zoektocht naar een baan. Geen idee of het zou aanslaan, maar ik heb niets te verliezen toch?